Podczas II wojny światowej Kazimiera Rodakówna pracowała w Domu Towarowym w Wieluniu. Kiedyś wezwał ją na przesłuchanie gestapowiec, przed którym wszyscy drżeli. Powiedział jej, żeby podpisała volkslistę, gdyż urodziła się w Niemczech. Odpowiedziała, że mieszka z rodzicami i musi poradzić się ojca. W domu ojciec odpowiedział jej żartobliwie: „Ty się go zapytaj, czy jak jaskółka urodzi się w oborze, to będzie krową?!”. Nigdy nie przypuszczał, że jego córka powtórzy to gestapowcowi po niemiecku. Oczywiście żadnej listy nie podpisała. Reakcja Niemca była zaskoczeniem. Gestapowiec poklepał ją po ramieniu i powiedział: „W porządku panno Rodak. Nie wiem, czy wszystko, co robię, jest dobre, ale robię to dlatego, bo czuję się Niemcem”. Poczucie polskości Kazi tak mu zaimponowało, że jedyną nieprzyjemnością z tego tytułu było skierowanie na roboty przymusowe niedaleko Wielunia.