Mieczysław Wilk pracował przy budowie Nowej Huty, w elektrowni Turoszów, w Zakładach Metalowych oraz w Spółdzielni Inwalidów w Nowej Dębie, w kopalni siarki w Machowie, przy budowie Petrochemii Płock, przy budowie Zakładów Azotowych w Puławach. Był także ajentem PTTK, prowadził ośrodek PTTK nad jeziorem Trzesiecko w Szczecinku.
Pracował w końcu w kopalni KWK Jankowice, gdzie został wybrany na przewodniczącego zakładowej komisji „Solidarności”. Był też delegatem na pierwszy Zjazd „Solidarności”, gdzie wygłaszał przemówienie. 13 grudnia 1981 r. został internowany.
31 marca 1983 r. za „namową” Służb Bezpieczeństwa musiał wyemigrować z synem Jerzym do Niemiec. Początkowo przebywał w obozie dla azylantów, w końcu otrzymał azyl ze względu na prześladowania polityczne.
Osiadł w Hassloch, gdzie mieszkał aż do śmierci. Zmarł po ciężkiej chorobie.