| the etymology |
- z niem. Riegel ‘małe podwyższenie’ (R. Kohlheim, Familiennamen. Herkunft und Bedeutung, Manheim 2005, s. 545) i stąd nazwa odmiejscowa
- z pol. rygiel
- zasuwa, zapora
- klin u nóg stołowych
- listwa wysuwana pod blatem stołu
- belki w wiatraku, stanowiące jego szkielet
- okładzina
za: Słownik warszawski, t. V, s. 789 - od miejscowości Ryglice (Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych państw słowiańskich t. X, s. 87) — mało prawdopodobne w przypadku tej rodziny ze względu na odległość
|
