ks. Wojciech Rusin, syn Karola i Katarzyny z Migdalskich, urodził się 14 IV 1844 r. w Kramsku, w rodzinie chłopskiej. Do szkoły średniej uczęszczał w Łęczycy (1859–1862). Jako uczeń brał udział w Powstaniu Styczniowym. Po ukończeniu czterech klas przez dwa lata przygotowywał się do nauki w Seminarium Duchownym we Włocławku. (Trudności z uzyskaniem świadectwa dojrzałości w zaborze rosyjskim sprawiły, że do seminarium włocławskiego przyjmowano kandydatów bez matury przez cały XIX wiek). W 1864 r. (6 VII) został przyjęty do seminarium we Włocławku, które ukończył 14 VI 1868 r. i przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Wincentego Popiela. Po święceniach pracował jako wikariusz: najpierw w Bytoniu (1 VIII 1868 – 1 IX 1871), a potem w Piotrkowie Trybunalskim (1 IX 1871 – 4 X 1879), gdzie jednocześnie był sekretarzem konsystorza foralnego. Pierwszą jego samodzielną placówką była Brodnia (4 X 1879 – 1884) 62 . Kolejnymi placówkami były: Ruda (1884–1887), Borzykowa (1887–1896), Praszka (1896–1910). Na własną prośbę zwolniony z funkcji proboszcza, przez jakiś czas pozostawał bez zatrudnienia. Pod koniec 1910 roku został administratorem parafii Kalinowa, a w roku 1911 administratorem parafii Lubień. Po siedmiu latach przeszedł na urząd proboszcza rodzinnej parafii Kramsk (ok. III 1918 – 1923). Pracował tam przez pięć lat. W 1923 r. został zwolniony z obowiązków duszpasterskich i przedstawiony do emerytury rządowej. Niedługo potem osiadł jako emeryt w Ciechocinku (1923). Tam zmarł 8 II 1925 r., a pochowany został w Kramsku. W 1918 r. został odznaczony godnością kanonika honorowego kaliskiego. Miał brata księdza Ludwika i krewnego ks. Stanisława Chatłasa, proboszcza w Niekłaniu (diecezja sandomierska), dawnego alumna seminarium włocławskiego [M. Hofman, Ś.p. ks. Wojciech Rusin, KDKK, 19 (1925), s. 148–150; A. Poniński, Biogramy kapłanów diecezji włocławskiej, baza komputerowa w posiadaniu jej autora].