W majątku Jastrzębie pod Bydgoszczą, stanowiącego własność AWZ pracował jako woźnica niejaki Władysław Zajadły. Dnia 11 czerwca ub. roku dziedzic Z. polecił Zajadłemu zajechać bryczką przed ganek. Gdy Zajadły wykonał polecenie, Z. zwrócił mu uwagę na wadę w uprzęży konia. Woźnica wyciągnął sznurek z leżącego na dnie bryczki dywanika i uprzęż poprawił.
W tym momencie nadeszła siostra Z., która kazała Zajadłemu wymienić sznurek, gdyż ten jest za słaby. Gdy Zajadły usiłował ją przekonać, że użyty przez niego sznurek jest dobry, to skarciła go słowami: „Ty ośle, durniu, rób co ci każę”.
Znieważony Zajadły odpowiedział: „Ja jeden osioł, a ty drugi”, poczem zażądał zwrotu dokumentów, wyjawiając zamiar opuszczenia służby.
Oburzony tonem woźnicy i mówieniem do siostry „per ty” dziedzic ostro wmieszał się do sprzeczki, a gdy Zajadły chwycił za kamień — Z. dobył rewolweru i wystrzałem w pierś położył Zajadłego trupem. Sprawą zajęły się władze prokuratorskie.
Dnia 14 grudnia ub. roku rozpatrywał tę sprawę Sąd Okręgowy w Bydgoszczy, który skazał AZ na 8 lat więzienia, a siostrę jego H. na 6 miesięcy więzienia. Sąd Apelacyjny AZ obniżył karę do 3 lat więzienia.
Wniesiono kasację, którą Sąd Najwyższyy uwzględnił.
Dnia 27 listopada sprawę tę ponownie rozpatrywał Sąd Apelacyjny w Poznaniu.
Do Poznania przybył ziemianin Z. ze swą siostrą w asyście adwokata sen.[atora] Wyrostka z Warszawy.
Po rozpoznaniu tej sprawy Sąd Apelacyjny w Poznaniu skazał AZ na 4 lata więzienia, siostrę zaś jego uniewinnił.
Nadto Sąd postanowił ze względu na wysokość orzeczonej kary Z. aresztować.