{#1}
Według metrykidrugiego małżeństwaKrzysztofa Słabika z Katarzyną Zagrodnik, był on wdowcem po Elżbiecie z Piątków, synem innego Krzysztofa i Jadwigi, urodził się ok. 1774 r. Jednakże według metrykizgonu męża tej samej Katarzyny, urodził się on ok. 1752 r. Z uwagi na brak innych pasujących danych do osób w tym czasie, jak również wdowieństwo po Elżbiecie (co potwierdza metryka jej zgonu, choć o innym nazwisku rodowym), uznałem, że ponowny ożenek dotyczy ojca mojej praprapraprababki Jadwigi Krzemińskiej. Metrykęchrztu wymienioną w metryce drugiego ślubu odnaleziono w 1774 r. Z kolei z aktów chrztów lub ślubów dzieci z pierwszego małżeństwa (MR08469, MR09145, MR09148, MR09150, MR06739, MR07456) wynika niewątpliwie, że metrykapierwszego ślubu Krzysztofa z Elżbietą Krupą pochodzi z 1788 r. W publikacjach: starszej „Analiza źródeł metrykalnych o Krzysztofie Słabiku 14 NOV 2011” oraz młodszej „Druga analiza źródeł o Krzysztofach Słabych Słabikach” starałem się skonfrontować i oddzielić mieszające się informacje. Tym nie mniej, nie tylko ja miałem z tym problem. Udzielając wdowcowi w 1823 r. ślubu, kapłan odwołał się do metryki chrztu z 1774 r. To zaś powinno oznaczać, że pierwszego ślubu udzielono mu w 1788 r. jako 14-latkowi (dokładnie: 14 lat, 2 miesiące i 22 dni), a pierwsza żona urodziła mu pierwsze dziecko (moją 4×prababcię Jadwigę) rok później. Pierwszy ślub Krzysztofa miał miejsce 6 lat po śmierci ojca i 5 lat od ponownego zamążpójścia matki. Wiek Krzysztofa (14 lat) byłby zgodny z ówczesnym prawem kanonicznym. Tym nie mniej, wciąż biorę pod uwagę możliwość, że ksiądz mógł mylnie zidentyfikować chrzest z 1774 r. a małżonkowie Krzysztof i Elżbieta mogli być urodzeni dekadę wcześniej. Komisja Porządkowa Cywilno-Wojskowa z 1792 r. wymienia Krzysztofa jako 24-latka, czyli urodzonego ok. 1769 r. Imiona i nazwiska w metryce z 1774 r. były poprawiane, nie wiem kiedy (1774 czy 1823). Pokazane informacje stanowią niezweryfikowaną hipotezę, bowiem dotąd nie znaleziono decydujących argumentów za ani przeciwko takiej wersji. Do czasu ewentualnego sprostowania lub potwierdzenia, pokazane informacje należy traktować jako hipotetyczne.
{#2}
Niezgodności w źródłach (zwłaszcza: metrykaliach) w wieku, miejscowościach, nazwiskach i imionach osób daje się ustalać w uporządkowany, nieco naukowy, sposób, a dzięki temu, czasami również zniwelować, mimo nich potwierdzając tożsamość faktów (informacji, danych osób). W ten sposób, wobec niedających się inaczej rozstrzygnąć wątpliwości, można również dostrzec kierunek dalszych poszukiwań. Metodą to ułatwiającą jest tabelaryczne porównywanie w kolumnach takich samych rodzajów danych z poszczególnych źródeł, a następnie oznaczanie danych niezgodnych i próby wyjaśniania tych niezgodności za pomocą hipotez, które finalnie przyjmuję albo jako udowodnione w ten sposób, albo utrzymuję do odwołania jako hipotezy z powodu braku bardziej przekonujących dowodów. Konieczność ponownego sprawdzenia, czy dana informacja (rodzaj danych) w konkretnym źródle występuje oraz w jakim faktycznym brzmieniu, a następnie zestawienie tych pozornych powtórzeń obok siebie w jednym widoku (często na jednym ekranie lub kartce albo kilku obok siebie), unaocznia samemu sobie, co nie pasuje do siebie i dlaczego. Taki sposób postępowania ze źródłami zwykłem publikować często pod nazwą „tożsamość metrykalna” lub „analiza źródeł”. Genealogom, którzy nie mogą znaleźć metryki urodzenia, małżeństwa lub zgonu przodka w danej parafii/gminie, często kieruje się do ich poszukiwania w parafiach ościennych. Czasami osoby umierały, ale nigdy się nie urodziły, albo rodziły się, ale nigdy nie umierały, podobnie jeśli chodzi o ślub i dzieci. Warto sprawdzić, czy nie było osób o niemal takich samych danych — „niemal”, bo o tych samych imionach, ale innych nazwiskach. Czasami ujawnia się wówczas zmianę nazwiska (przezwiska), jakim posługiwała się osoba lub rodzina. Nie od początku bowiem nazwiska były dziedziczne, czasami przekazywano je po teściu (żonie), od zagrody (przysiółka, miejscowości), na której się gospodarowało. Gdzieniegdzie tak było do I poł. XIX w.
