Notes

• {#1} Trudności w poszukiwaniach Jankowskich:
  • Moja 4×prababcia Józefa Jankowska 1° v. Zapłotna 2° v. Drapieska była córką małżonków Jakuba Jankowskiego (Janczykowskiego, Jankoskiego?) z Błaszek/Sieradza i Małgorzaty Szymańskiej (Szymaszczyk, Maszczyk) z Osieku pod Cieszęcinem na ziemi wieluńskiej.
  • Odnalezione metryki nie do końca „pasują” do siebie, dlatego zestawiłem tabelarycznie różnice między metrykami. Do odwołania nie jestem pewien ich tożsamości.
  • Przede wszystkim, jakąś Józefę córkę przemilczanego ojca i Małgorzaty Jankowskiej wg Akt urodzenia Józefy Jankowskiej ochrzczono w 1819 r. i wg późniejszego dopisku, urodziła się w 1819 r. — być może dopisek jest błędny, dziecko miało ok. 8 lat i była to „moja” Józefa Jankowska.
  • Ci sami albo inni małżonkowie Jakub Jankowski i Małgorzata Jankowska née Szymańska mieli (również) córkę Balbinę (ojciec gościnny Będków par. Burzenin), Antoninę (ojciec karbowy Będków) i drugą Antoninę (ojciec włodarz Zapolice par. Strońsko) oraz synów Macieja (ur. Raduczyce par. Osjaków, śl. 1859 Sieradz) i Jana (śl. 1846 Pstrokonie, ur. Kamyk). Jakub Jankowski (mój lub inny) zmarł w 1836 r. jako włodarz w Zapolicach, a Małgorzata Jankowska née Szymańska zmarła jako wdowa w 1850 r. w Pstrokoniach również par. Strońsko.
  • zgonu Józefy ani Tomasza Drapieskich nie znaleziono w latach 1839–1867 w skorowidzach ASC rzkat. Cieszęcin; Tomasz był żołnierzem „od kilku lat” w 1846 r.
  • Ludwik Drapieski (od Józefy) oraz Antoni Zapłotny (od jej syna Jana) urodzili się również w parafii w Osjakowie, podobnie jak Maciej Jankowski, domniemany brata Józefy. Forszpanem lub fornalem był nie tylko Jakub Jankowski (wg aktu jego ślubu), ale również Jan Zapłotny (wg aktów urodzeń synów Antoniego i Ludwika) i Jan Kanty Jankowski (wg aktu swojego ślubu, zgonu swojej matki oraz swojego zgonu).
  Pokazane informacje stanowią niezweryfikowaną hipotezę, bowiem dotąd nie znaleziono decydujących argumentów za ani przeciwko takiej wersji. Do czasu ewentualnego sprostowania lub potwierdzenia, pokazane informacje należy traktować jako hipotetyczne.
  mapa (Google Maps)
  
• {#2} Karbowy:
  • Wikipedia (hasło): — niższy urzędnik (oficjalista) dawnych dworów szlacheckich, nadzorujący pracę chłopów na roli (polu) za pomocą kija, który nacinano (karbowano), ewidencjonując karbami ilość wykonanej pracy. Na koniec kij dzielono na 2 części, tak aby karby były widoczne na obu częściach, jedna zostawała u karbowego, drugą dostawał chłop, co zabezpieczało przed fałszowaniem. Miał złą opinię.
  • Waldemar Fronczak, forum PTG 15.05.2008 (dziękuję!):„nie zawsze i nie wszędzie bywało jednakowo. W okolicach Głowna, w majątkach, karbowy nadzorował roboty ręczne w podwórzu, gdzie był gospodarzem, utrzymywał porządek w stodołach i przy stawianiu stert, za które był odpowiedzialny. Gdy fornale przywozili wozami snopy z pól, musieli głośno licząc podawać je widłami na »warztę«. Gdy fornal doliczył do … »osiem-dwadzieścia, dziewięć-dwadzieścia« – zaznaczał nieco głośniej: »pół kopy!« i liczył dalej w następujący sposób: »jeden-półkopy, dwa-półkopy… itd. Kiedy zbliżał się [do] sześćdziesięciu, krzyczał na całą stodołę: »Kopa!«[,] wtedy rolą karbowego było odkrzyknięcie[:] »Dawaj drugą«[,] przez co dawał dowód, że przyjął zgłoszenie i jest zgodne z jego obliczeniami. Przy tym nożem nacinał jeden »karb« na ładnie wystruganym kołeczku długości łokcia. Co dziesiąty karb, wyrzynał ukośny krzyżyk. Tak naznaczony kołek wraz z ustnym raportem, zdawał karbowy codziennie w kancelarii majątku. W dokumentach majątków, można jeszcze spotkać zeszyty[,] w których odnotowywano takie właśnie raporty. Jeśli chodzi o włodarza[,] zwanego czasami włódarzem, to określano te[ż] tym mianem oficjalistę, który nadzorował roboty końmi, w szczególności jakość i ilość wykonanych upraw i obrokowania koni. Na włódarza najczęściej awansowano najlepszego doświadczonego fornala. W majątku bratoszewickim u Rzewuskich, na Nowy Rok, włodarze wraz ze swoją ekipą fornali, odświętnie odziani i z batami[,] stawali półkolem przy stawie obok pałacu i zaczynali strzelać z batów. Najpierw pojedynczo, a później seriami lub salwami. To był istny pokaz sztuki. Dziedzic wychodził wówczas na schody z towarzyszeniem gości i służby niosącej tacę pełną kieliszków, którym częstowano fornali”.
  • karb – Muzeum Etnograficzne w Krakowie
  • karbowy, rys. Karol Młodnicki, na podstawie: Henryk Rodakowski, Tygodnik Ilustrowany, Warsaw Tom XV Nr 376 13.03.1875 s. 168, Biblioteka Cyfrowa Uniwersytetu Łódzkiego (Pałahicze, por. Antykwariat Poliart Beata Kalke, 42-690 Koty)
  • karbowy bez głowy (zapis oryginalny oraz Anny Wójcik ur. 1874) – nuty i słowa piosenki ludowej ze zbiorów prof. dr. hab. Adolfa Dygacza z Muzeum Górnośląskiego Parku Etnograficznego wChorzowie

Source

• {#1} Akt zgonu Jana Jankoskiego (MR15828). Akta urodzeń, małżeństw i zgonów stanu cywilnego parafii rzymskokatolickiej w Strońsku 1850 (MR16509-079), parafia św. Urszuli DiM w Strońsku; where: 42/1850, page 34; repository: Archiwum Państwowe w Łodzi, where: PL/39/1680/0/-/79 SzwA jedn. 25410123
  citation: 7 APR 2023, Polskie Towarzystwo Genealogiczne, ar3-zs1680d

Multimedia album

Akt zgonu Jana Jankowskiego